تحقیقات قبلی زبان و ارتباط را با مهارت های حسی حرکتی مرتبط کرده است. مثلا ظهور نشستنمهارت ها به توسعه زبان پذیرا مرتبط شده است (Libertus & Violi, 2016), مهارت های حرکتی خوب در نوزادان مربوط به بیانیتوسعه زبان (LeBarton & Iverson, 2013) و اختلالات در توانایی های حرکتی در SLI (Iverson &Braddock, 2011). به طور خاص تر، در ASC، توانایی های حرکتی ناخالص اولیه برای پیش بینی توسعه زبان پیدا شده است (بهات،Galloway, & Landa, 2012; Bedford, Pickles, & Lord, 2016) and have also been associated with the development and severity of socialskills in ASC (Green et al., 2009; Hannant, Cassidy, Tavassoli, & Mann, 2016; MacDonald, Lord, & Ulrich, 2013; Ming, Brimacombe, &Wagner, 2007). این یافته بیشتر با تحقیقات نشان می دهد که کودکان ناشنوای مبتلا به ASC نیز زبان پذیرا داشته اند اثبات می شودskills that correed with praxis performance (Bhat, Srinivasan, Woxholdt, & Shield, 2016). مشاهدات خاص تر نشان می دهدکه اختلالات قابل توجهی در مهارت های حرکتی نیز به نظر می رسد منجر به ژست محدود در ASC (Mostofsky و همکاران، 2006): به نوبه خود، اینژست محدود شده است به عنوان پیش بینی کننده قابل توجهی از زبان پذیرا در پیش دبستانی با ASC شناسایی شده است (لوئیستر و همکاران، 2008).مشکلات تلفظ گفتار به دلیل مشکلات حرکتی دهان نیز می تواند بر پذیرش اجتماعی و تعامل در ASC تاثیر داشته باشد(Gernsbacher, Sauer, Geye, Schweigert, & Hill Goldsmith, 2008; Page & Boucher, 1998). همچنین کودکانی که موتور ریز دارندمشکلات در اوایل کودکی (از 7 ماهگی) در نظر گرفته می شود بیشتر در معرض خطر ابتلا به ASC توسط 3 ساله (Landa &Garrett-Mayer, 2006).
ترجمه، لطفا صبر کنید ..
